Een winterroosje.

Elfsteden fietstocht.

"Oant sjen yn Fryslan" , wat zoveel betekent als "tot ziens in Friesland".  Inderdaad in juni is het zover, dan rijden we per fiets de 11-stedentocht ( schaatsen zal dan wellicht niet gaan).  Gisteren is het voorschot betaald en zo komt het dan weer een stukje korterbij.  En nu ons zeker wat voorbereiden op die 230 km.

Doorkijkhuisje.

Het vinne (II).

De verwelkoming gebeurde door een curieuze ezel, waarna we onze wandeltocht begonnen. Alles lag er nog winters bij met een ijslaagje als toetje op het water.  Ik kom zeker eens terug in de zomer en  dan stap ik weer over het water (zoals die ene Heer in dat andere verhaal).

Het vinne te Zoutleeuw (I).

Wist ik veel dat ik jaren terug aan het wandelen was op de bodem van een groot natuurlijk meer, dat sinds 1841 kunstmatig werd droog gehouden.  En moet je nu zien, het meer heeft terug zijn natuurlijke ruimte gekregen.  Zeker een bezoekje waard;  breng je verrekijker en fototoestel mee, maar vooral je regenlaarzen, want het kan er nogal drassig zijn.

Heiligen onder dak.

Zou het geloof ook muurvast zitten ?

Stilstand.

Zij aan zij.

Een wit deken.

Loeren mag.

Bijna zwart-wit.

Maar ze bekent te veel kleur.

Sneeuw en nog eens sneeuw.

Mag het nog wat meer zijn ?

Niemand thuis ?

Sneeuwhoedje.

Driekoningen, driekoningen geef mij...

- 3°

Zelfs beelden lijken het koud te hebben.

Winterbeelden.

Traditie.

Naar jaarlijkse gewoonte zullen weer heel wat kinderen hun nieuwjaarsbrief voorgelezen hebben. Wellicht zulllen sommigen van hen ook blij geweest zijn als ze de laatste woorden konden uitspreken " van je liefste zoon/dochter".

2010

Het begin van een nieuw jaar en van een nieuwe blog.